Wednesday, April 26, 2006

Raar

Het is een beetje raar om als europeaan in deze stad te wonen. Een stad waar mensen in Porsche Cayennes rondrijden en de kinderen in dozen op je stoep slapen. Een stad waar je een privé-bewaker nodig hebt om je huis binnen te raken. En om anderen buiten te houden. Een stad waar er op de stoep van een krantenwinkel iemand met een geweer en kogelvrije vest klaarstaat om je overhoop te schieten, of in ons geval de deur open te doen.

Dit is iets dat ik niet ken. Die ongelooflijke ongelijkheid tussen de mensen. Als je hier geld hebt koop je een auto, je stapt erin en je rijdt ermee. Niemand die zich ook maar met iets moeit, nummerplaten, verzekering, nog nooit van gehoord. Heb je niets dan krijg je een boete omdat je geld bedelt op de bus. Een stad die voor de rijken lachwekkend goedkoop is en voor de armen onbetaalbaar. En voor ons, voor ons is het redelijk.

Otovalo

Dit weekend zijn we met zes van de school naar Otovalo gegaan. Staat
bekend voor zijn ongelooflijk goedkope markt waar je alle rommel van
de wereld kan kopen, nu ja, de indiaanse rommel dan toch. Ben tot de
conclusie gekomen dat het in feite goedkoper is hier in Quito. Ofwel
hebben de anderen niet echt hun best gedaan om af te bieden. Wie weet.

De bus die ons naar Otovalo bracht had het nagelaten ons te
verwittigen waar we uit moesten stappen. We zijn dan een heel eind
verder op de Panamericana uitgestapt rond half één in de nacht. Ze
zijn natuurlijk heel grappig die buschauffeurs; "je wacht hier tot er
een bus van de andere kant komt" maar midden in de nacht rijden er
geen bussen.

Ben dan maar mensen met een pick-up gaan aanspreken om ons naar
Otovalo te brengen. Eentje met een pick-up die visboer is wou het wel
doen. Het stonk wel verschrikkelijk, vond dat niet erg. Hij had het
uiteindelijk gevraagd of we het niet erg vonden.

Toen we aankwamen zijn we op zoek gegaan naar een hotel dat zijn
deuren niet gebarricadeerd had. Uiteindelijk zijn we via een Indiaan
die Vlaams! sprak op het goede spoor geraakt. Heel veel hebben we in
dat weekend niet gedaan. Wel nog even onze sportieve kant getoond om
op 3500m hoogte een berg op te lopen voor een beter uitzicht. Het
blijft grappig dat je na dertig meter stijgen even helemaal buiten
adem bent door het lage zuurstofgehalte.

Wednesday, April 19, 2006

Tuesday, April 18, 2006

Quito

Hey iedereen,

Ben hier nu een week in Quito, en de eerste keer dat ik zo hoog zit.
Heb enkele dagen last gehad van de hoogte. Je hebt het gevoel dat je
geen zuurstof binnen krijgt. Was dan ook moeilijk om hier in de stad
rond op en neer te lopen. Hetgeen ik dan ook tot een mimimum beperkt
heb. Over Quito zelf kan ik je nog niet veel vertellen, heb de stad
nog te weinig gezien.
Weet alleen dat het hier de hele nacht regent en je in de namiddag ook
best een paraplu op zak hebt. En echt warm kan je het niet noemen,
niettegenstaande moet je je hier wel insmeren met een bronceador want
je zit hier een beetje te dicht bij de zon om helemaal veilig te zijn.

Ben vooral ah studeren en vrij veel ah slapen. Iedereen slaapt hier
gemiddeld tien uur per dag. Dus ik verdubbel nu ongeveer m´n aantal
uren slaap tegenover in België. Op de school waar ik spaans volg heb
ik al goed gelachen. Vooral met de Amerikanen. Er was er eentje die
tegen een Canadees zei (die in Otawa de hoofdstad van Canada woont):
"Isn´t canada a part of the states?". Maar de Europeanen hier zijn
unaniem tot de conclusie gekomen dat het echt wel hun schuld niet is.
Durf het woordje dom niet uitspreken.

Ze hebben hier op onze school nog nooit een Belg gezien. Dus moet het
lukken dat ik met een andere belg in de klas zit, uit Namur. Ben hier
enorm mijn talen aan het oefenen. Ik leer spaans, spreek frans en
engels de gehele dag door, nu en dan nog een woordje duits, links nog
wat nederlands en vandaag zijn er italianen aangekomen die alleen maar
italiaans kunnen.

Dit weekend zijn we naar Sua geweest, aan de kust. Samen met Thomas
van mn klas en een Eva een française. Wel even wennen om weer in zo´n
hitte te zitten. Het is daar net de Caraïben. Meisjes en jongens
inclusief. Heb daar ook mn verjaardag gevierd. Nog een geluk dat ik
eraan gedacht had want was het zelf bijna vergeten.

Mn Spaans evolueert niet zo snel als ik gehoopt had. Dacht dat het een
makie ging zijn. Maar we hebben nog tijd natuurlijk.

Als ik wat foto´s heb dan kunnen jullie meeproeven, beloofd.