En Color: June 2006

Puerto Lopez

La Costa, momenteel is de kust hier volledig overtrokken.

Gek genoeg schijnt de zon hier zo hard dat je dat niet eens merkt dat het bewolkt is. Ecuador kan zo prachtig zijn...we hebben hier walvissen gezien! Nee, ik heb geen foto's, ik keek er liever met m'n eigen ogen naar dan door een camera te staan turen. Het moment dat die uit het water springen en zo'n halve buiteling maken gaat zo rap dat ik er waarschijnlijk toch niet in geslaagd zou zijn om die goed vast te leggen. Er resten ons nu nog tien dagen en het is een beetje moeilijk om te beslissen waar nu naar toe te gaan, blijven we hier nog wat aan de kust plakken maar dan meer naar het noorden, gaan we weer de Andes in of laten we ons helemaal volbijten door de mosquitos in el Bosque Nublado.

Cuenca, el ultimo día.

Na Riobamaba hebben we een trein genomen die de Nariz del Diablo aandoet.

Eén of ander technisch hoogstandje om een trein een steile helling te laten afrijden uit de vorige eeuw. Het zou ecuador niet zijn als je dan niet mag meerijden op het dak.

En dan Cuenca...wat een beleving om midden in Zuid-Amerika een europese stad tegen te komen. Je voelt je hier direkt thuis en we vervelen ons hier geen seconde. We hebben hier ook het Onze Lieve Heer Hemelvaart gevierd samen met de Ecuadorianen. Zij steken hier pakken vuurwerk af. Maken vuurwerktorens en laten kleine luchtballonnen die dienen als lampionnen opstijgen. Wat je in Europa niet meer kan beleven kan je hier wel. Je staat hier vlak onder de vuurpijlen en moet dan ook goed opletten dat er geen brandend stuk vuurpijl op je hoofd valt. En dat dan drie dagen aan een stuk!
Wie de wereldbeker voetbal een beetje volgt weet ook dat Ecuador al tweemaal gewonnen heeft, de gekte hier in Ecuador kan dus niet op. En samen met hun katholiek feest kan je niet anders dan ook mee vrolijk worden.

Cuenca

Riobamba

La Basilica en Riobamba

Maïté en ik zijn na een kleine week La Selva in Oriente terug de Andes in getrokken. Na de hitte van het regenwoud is de koude rond de 3000m weer even aanpassen. Je zit hier nauwelijks vier uur rijden van de Oriente af en toch is het een geheel andere wereld. De Indigenen, de vegetatie, het klimaat en zelfs de taal.